*************************
*बोध कथा*
*************************
*कर्म आणि भावना.*
----------------------------------------
*कथा*
*एकदा एक बाई गायीला केळे खायला घालत होती. पण गाय ते केळं खात नव्हती. ती बाई परत -परत त्या गायी जवळ जाऊन केळे गायीच्या तोंडासमोर नेत होती पण गाय केळं खायला तयार नव्हती.*
शेवटी गाय वैतागली आणि ती बाईला शिंगाने मारायला धावली. तशी ती बाई पळून गेली.
त्या गायीच्या जवळच एक सांड उभा होता. तो गायीच्या जवळ येऊन बोलला, ' ती बाई एव्हढं प्रेमाने खाऊ घालत होती तर तु का नाही खालस?
तेव्हा गाय म्हणाली, ' आज तिची एकादशी आहे म्हणून पुण्य कमावण्या साठी मला खाऊ घालत होती. एरवी मी तिच्या घरासमोर जाऊन उभी राहते तर काठी घेऊन मारायला धावते आणि मला हाकलून देते.
पुढे गाय बोलली, ' *भुकेल्याला प्रेमाने सुखी भाकरी दिली तरी गोड लागते.*
जो स्वतःच्या स्वार्थासाठी पुण्य कर्म करण्याचा प्रयत्न करतो तो *दुर्योधन* आहे.
जो केवळ आपल्या माणसांचे भले करण्यासाठी पुण्य कर्म करण्याचा प्रयत्न करतो तो *युधिष्टीर* आहे.
आणि जो सर्वांचे भले करण्यासाठी पुण्य कर्म करण्याचा प्रयत्न करतो तो *श्रीकृष्ण* आहे. '
*बोध*
*तर लक्षात ठेवा पुण्य कर्म करण्याबरोबर भावना महत्वाच्या असतात*
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा